Procedura Rozpoznawania Osiągnięć

Zakładane efekty kształcenia upoważniają do uzyskania prawa wykonywania zawodu pielęgniarki nadawanego przez okręgowe izby pielęgniarek i położnych oraz pozwalają na podjęcie tego zawodu na obszarze UE.

Treści programowe z poszczególnych przedmiotów są zbieżne z zakładanymi efektami kształcenia przyjętymi przez Senat WSUZ. Za kształtowanie treści programowych odpowiadają nauczyciele akademiccy oraz Rada Programowa. Dokonywane są także analizy programów kształcenia oparte na sprawdzaniu zgodności treści programowych z aktualnymi rozwiązaniami dydaktycznymi oraz zmian w otoczeniu wewnętrznym, w tym np. przepisów prawnych i aktualności literatury obowiązkowej. Praktyczny profil kształcenia na kierunku pielęgniarstwo oraz wysokie doświadczenie zawodowe nauczycieli akademickich będącymi bezpośrednimi uczestnikami rynku pracy o profilu medycznym pozwala na bieżąco uwzględniać potrzeby lokalnego i regionalnego rynku pracy. Nauczyciele akademiccy stosują różnorodne metody kształcenia odnoszące się do osiągnięcia umiejętności praktycznych oraz kompetencji społecznych. Rozwiązania dydaktyczne odnoszą się do kategorii: wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych. Stosuje się zarówno metody przekazu wiedzy w formie wykładu, jak i aktywizujące studentów tj. dyskusja panelowa, dyskusja oxfordzka, studium przypadku, burza mózgów, metoda sytuacyjna.

W czasie przebiegu praktyk odbywa się bieżąca analiza i weryfikacja efektów kształcenia oraz kontrola jakości odbywania praktyk przez studentów poprzez rozmowy z opiekunem praktyk lub dyrektorem instytucji, w której odbywa się praktyka. Przebieg kształcenia praktycznego dokumentowany jest w Dzienniczku Zajęć Praktycznych i Praktyk Zawodowych. W Dzienniczku dokumentowane jest osiąganie przez studenta poszczególnych efektów kształcenia. Efektom kształcenia przypisano metody ich sprawdzania i oceniania. Przyjęte zasady oceny efektów kształcenia określają, co i w jaki sposób student powinien zrobić, aby wykonać powierzone mu przez nauczyciela akademickiego zadanie i wykazać się osiągnięciem zakładanych dla danego przedmiotu efektów kształcenia. Na zasady oceny składają się: metody oceny, kryteria oceny. Metody oceny wskazują, w jaki sposób student zademonstruje uzyskany efekt kształcenia. Kryteria oceny określają, w jaki sposób będzie ocenione wykonanie zadania. Oceną objęte są wiadomości i czynności studenta (wiedza, umiejętność myślenia i rozwiązywania problemów, umiejętności praktyczne i manualne, postawa, motywacje, system wartości, umiejętności porozumiewania się).

Przyjęte na kierunku pielęgniarstwo zasady oceny efektów kształcenia stwarzają warunki do przejrzystego i wiarygodnego oceniania osiągnięcia przez studentów zakładanych efektów kształcenia. Ocena uzyskanych przez studenta efektów kształcenia jest przeprowadzona za pomocą zróżnicowanych narzędzi ewaluacyjnych zdefiniowanych w sylwetce absolwenta, programach nauczania (warunki zaliczenia przedmiotu, wykaz wyników i nabywanych umiejętności), dzienniczkach umiejętności praktycznych, podczas egzaminu dyplomowego.

Ocenę uzyskanych przez studenta efektów kształcenia prowadzi się wykorzystując m.in. takie metody jak:

• bieżące odpytywanie, szczególnie podczas laboratoriów, ćwiczeń i kształcenia praktycznego,

• ocena aktywności na zajęciach, udziału w dyskusji, udziału w pracy zespołowej,

• egzaminy,

• zaliczenia, kolokwia,

• sprawdziany praktyczne w sytuacji symulowanej oraz  w sytuacji rzeczywistej,

• egzamin praktyczny z wynikiem i/lub obserwacją,

• porównywanie studentów miedzy sobą.

Testy sprawdzają znajomość i rozumienie pojęć, zadania problemowe sprawdzają zarówno pożądany poziom wiedzy, jak i poziom uzyskanych umiejętności i innych kompetencji. Miarą osiągnięcia przez studenta określonego poziomu efektów kształcenia są oceny. W Wewnętrznym Systemie Zarządzania Jakością Kształcenia określono szczegółowe kryteria oceny.

Weryfikacja osiągniętych przez studentów efektów kształcenia odbywa się za pomocą zaliczeń i egzaminów, prac kolokwialnych, oceny aktywności studentów na zajęciach, złożenia egzaminu dyplomowego (teoretycznego i praktycznego), oceny przez recenzentów i promotorów prac dyplomowych, sprawdzenie prac dyplomowych w programie Antyplagiat. Nauczyciel akademicki za pomocą wymienionych narzędzi sprawdza, czy udało się osiągnąć zamierzone efekty kształcenia. Jeżeli tak, wykładowca prowadzi dalszą obserwację efektów kształcenia. Jeżeli nie udało się ich osiągnąć należy rozpoznać przyczyny (analiza własna i analiza wyników badania studentów z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety), podjąć korektę działań poprzez przygotowanie propozycji zmiany efektów kształcenia w opisach przedmiotu/modułu. Następnie konsultuje się z Dziekanem, Radą Wydziału oraz Komisją ds. Jakości Kształcenia.